Mükemmel kadın

Başarılı bir yönetici sinir krizi geçiriyor. Dinlenmek için kocası tüm aile ile birlikte bir ülke kasabasına taşınır. Orada garip bir tesadüf fark etmeye başladı: tüm yerel eşler, durumundan mutlu görünen, kocalarına büyük bir özveriyle itaat ediyorlar. Hepsi aynıdır ve aynı tat ve alışkanlıklara sahiptir.

Filmi izleyenler Nicole Kidman'ın karakterinin yaşadığı acıları biliyorlar. Film yeni değil ve bu ikilem de değil. Modern hırsları olan bir kadın, pazar baskısı ile aile rolünün baskısı arasında sıkıştı.

Bazen insanların aşırı uçlarda kendilerini tatmin hissettiğini hissediyorum: güzel bir ev hanımı ya da mükemmel bir pazar kadını. Grinin güzelliğinin siyah beyaz unsurların bir arada olduğunu düşünmeyi hiç bıraktınız mı? Çünkü güzelliğimiz tam olarak rollerimizin birleşiminde olabilir. Eğer şirket dünyasının siyahı büyük strese neden olabilirse, ev hayatının beyazı bizi hayal kırıklığına uğratabilir.

Filmdeki en göze çarpan sahnelerden biri, bağımsız yönetmenin kocasını şehirde yaşayan mükemmel kadınlardan biri haline getirmesiydi. Bu, laboratuvardan geçmeyi ve olmadığı bir şey olmayı gerektirir ve kocasının aşkı için, bunu yapmaya istekli olurdu. Tek başına bu sahne filme değer. Aşk için, karısı kocasının onun düşündüğü gibi olmayı seçer. Ve ikisi de dönüşüme başlamak için laboratuara gider.

Garip olan şey kalıplaşmış, onlar var, ama kimseyi memnun etmiyorlar. Stereotip, ıstıraba, çıkık hissine ve ait olmamaya neden olan dışsal bir şeydir. Ruhun içinden gelen ve bize doygunluk ve doygunluk duygusu getiren mesleklerin aksine. Mükemmel kadının mesleğini daha fazla önemseyen ve varolan klişelere uymayı daha az önemseyen bir kadın olduğuna inanıyorum.

Filme döndüğünde, kocası her zaman kocalarının hizmetinde olan yeni şehirde, evcil, üniformalı kadınlarda gördüklerine çok düşkündü. İlk günlerde böyle bir eşe sahip olma fikri kendine olan saygısını arttırıyor ve ideal bir yaşam yaratıyor gibi görünüyordu. Tek bir sorun vardı: Böyle bir eşi kazanmak için gerçek karısını kaybetmesi gerekecekti, onu iki yaşına çekti ve bir şekilde onu o ana kadar mutlu etti.

Mükemmel ev hanımı ile başarılı yönetici klişesi arasındaki ikilemle karşı karşıya kalırken, hem nitelikten hem de kusurlardan eşine sahip olmayı seçer. Bunun gerçekten mutlu bir son olduğuna inanıyorum.